TY - JOUR ID - 10381 TI - تقابل اسماء و صفات الهی در عرفان ابن-عربی JO - فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت JA - PWQ LA - fa SN - 2008-9309 AU - صادقی, مجید AU - قادری, سیدجعفر AD - دانشیار دانشگاه اصفهان. AD - دانشجوی دکتری حکمت متعالیه دانشگاه اصفهان Y1 - 2013 PY - 2013 VL - 5 IS - پاییز 92 - مسلسل 17 SP - 67 EP - 88 KW - احدیت KW - واحدیت KW - اسماء و صفات KW - اعیان ثابته KW - تقابل KW - تناکح DO - N2 - تبیین و تحلیل عمیقی از اصول و مبانی هستی‌شناسانه مراتب هستی در عرفان نظری به عمل آمده است که شاهکار این تحلیل و تبیین از آن ابن‌عربی است. دیدگاه ابن­عربی دربارة هستی و بررسی چگونگی پیدایش کثرت و مراتب آن بر سه عنصر و سازه بنیاد گرفته است: نخست تجلی اسمائی، دوم مفهوم تجلی در نفس الهی، سوم مفهوم تناکح و تقابل اسماء. بحث تقابل اسماء و صفات بر هر سه عنصر مبتنی است اما تحقق تقابل اسمائی در اعیان خارجی منوط به ناسازگاری ظاهری مظاهر اسماء و صفات در عالم عناصر است که همان امتداد تناکح اسماء در اعیان خارجی بر اساس تقابل مظاهر اسماء و صفات می‌باشد و ظهور کامل آن مربوط به عالم عناصر است، هرچند بر اساس تطابق عوالم و حکومت اسماء و صفات ریشة تقابل پدیده‌های هستی مربوط به اعیان ثابته در مرتبة واحدیت و تحت تأثیر تجلی اسمائی و صفاتی است و اقتضائات اسماء و صفات در مرتبة واحدیت مادة‌المواد همة تقابل‌های مراتب هستی، خصوصاً عالم ماده، است. بر اساس تقابل اسماء و صفات، همة پدیده‌ها و حوادث عالم ماده به صحنة هستی ظاهر می‌شوند. اسماء و صفات متقابله دائماً در ظهور و تجلی‌اند و حوادث خیر و شر و پدیده‌های متضاد و متقابلِ عالم ماده را محقق می‌سازند. UR - https://pwq.bou.ac.ir/article_10381.html L1 - https://pwq.bou.ac.ir/article_10381_76856fe768a0ebe2bdfa1849cbf91310.pdf ER -