TY - JOUR ID - 63761 TI - بررسی قدسی بودن هنر سماع و رقص از منظر آیات و روایات JO - فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت JA - PWQ LA - fa SN - 2008-9309 AU - سعیدی‌زاده, محمدجواد AU - حسینی ژرفا, ابوالقاسم AD - دانشجوی دکتری حکمت هنر دینی دانشگاه ادیان و مذاهب AD - عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 9 IS - بهار 96 - مسلسل 31 SP - 7 EP - 39 KW - سماع KW - رقص KW - صوفیه KW - سنت‌گرایان KW - سیدحسین نصر DO - 10.22081/pwq.2017.63761 N2 - هنر در نزد سنت‌گرایان اهمیت ویژه‌ای دارد؛ آنها هنر را به سه قسم قدسی، سنتی و مذهبی تقسیم می‌کنند و بر این باورند که هنر قدسی از خاستگاه الهی برخوردار است. از نگاه نصر، سماع و رقص هنرهایی قدسی به شمار می‌آیند. ولی پرسش اینجاست که کدام آیه یا روایت بر جواز سماع و رقص دلالت دارد؟ به دیگر سخن، آیا می‌توان از ظاهر آیات و روایات به خاستگاه الهی آنها پی برد؟ ازآنجاکه هنر قدسی پیوندی عمیق با طریقت‌های معنوی دارد، سعی شد تا با مراجعه به کتب صوفیه و با روشی توصیفی ـ تحلیلی به این مسئله پاسخ داده شود. یافته‌های این مقاله گویای آن است که اگرچه صوفیه کوشیده‌اند تا برای جواز سماع و رقص به آیات و روایاتی استناد ورزند و حتی به ایرادات مخالفان نیز پاسخ دهند، اما دلیل نقلی آنها  خدشه‌پذیر است، زیرا ظاهر آیات بر جواز سماع و رقص دلالتی ندارد و محتوای روایات نیز با ایرادهای جدی مواجه است UR - https://pwq.bou.ac.ir/article_63761.html L1 - https://pwq.bou.ac.ir/article_63761_3a4b7d0ecb5eb16ca85347ae892dc778.pdf ER -