The Relationship between Fa`iliyat and Actual Essential Knowledge and Its Effect on Avicennian Ontology

Document Type : Research Paper

Authors

1 The fourth Level Student of Hauzah

2 Assistant Professor, Department of Education, Ayatallah Boroujerdi University

3 Assistant Professor/ Department of Education/, Faculty of Humanities /University of Ayatollah Ozma Borujerdi / Borujerd/ Iran

10.22081/pwq.2024.67302.1144

Abstract

 Fa`iliyat in prepatetic philosophy is ontologically based on the principle of homogeneity, sinkhiyat, and it seems that avicennian interpretation of sinkhiyat is based on essential knowledge in the existential relationship between all the higher principles and the beings of the world, especially between the Creator, the system of creation and between the self. Its human and plant and animal powers have been influential. According to Avicennian ontological macro rules, the present essential knowledge is based on the principle of senkhiyat and the relationship between the creational activity and actual essential knowledge is a cause-and-effect relational existence, and the Divine fa1iliyaht and the human soul as fa`ili bi`l`inayah, and give existence to the creation and human powers In this way, this macro rule in Avicennian wisdom does not mean the inherent inclusion of the cause in relation to the perfectional attributes and the combined existence of the effect in order to prove the personal unity of the existence of the cause and the effect. Rather, this rule results in a kind of constructive unity in the sense of the unity of existence and the existing plurality regarding the existence of the supreme necessary being and possible beings and the objective reality of the human soul and its physical powers. This common interpretation in the rule of senkhiyat has caused the knowledge of the human soul to be one of the most important way for one`s knowledge of God and His grace.

Keywords

Article Title [العربیة]

نسبة الفاعلیة مع العلم الذاتی و تأثیرها علی الوجودیة عند ابن‌سینا

Abstract [العربیة]

الفاعلیة فی فلسفة المشاء تبتنی على اصل السنخیة و کما یبدو تفسیر ابن سینا من السنخیة یبتنی على العلم الذاتی فی العلاقة الوجودیة بین المبادئ العلیا و الموجودات السفلى و خاصة بین الله تعالى و نظام الکون، و بین النفس الإنسانیة المجردة و قواتها النباتیة والحیوانیة و بناءً على الأحکام العامة للوجود فی فلسفة ابن سینا، العلم الفعلی الذاتی یبتنی على اصل السنخیة، و النسبة بین الفاعلیة الإیجادیة والعلم الذاتی الفعلی مقتضیة لوجود رابطی للعلة والمعلول، وتجعل فاعلیة الله تعالى فاعلیة بالعنایة، و تمنح قوى الإنسانیة وجودا مستقلا غیر بعیدة عن علتها. وعلى هذا، هذه القاعدة فی الحکمة السینویة لاتعنی الشمولیة الذاتیة للعلة بالنسبة إلى الصفات الکمالیة و الوجود الإندماجی للمعلول، حتى تؤدی إلى اثبات الوحدة الشخصیة لوجود العلة و الکثرة الشأنیة للمعلول، بل هی تُثبت نوعاً من الوحدة التشکیکیة بمعنى وحدة الوجود و کثرة الموجود فی وجود الواجب تعالى والموجودات الإمکانیة والواقعیة العینیة للنفس الإنسانی و قواها البدنیة. هذا التفسیر المشترک فی قاعدة السنخیة تقتضی ان تکون معرفة النفس الإنسانیة من أهم المعارف فی معرفة الله و وسائط فیضه.

Keywords [العربیة]

  • السنخیة
  • الفاعلیة
  • العلم الذاتی
  • معرفة الوجود

References

آل یاسین، جعفر (1405‌)، الفارابى فى حدوده و رسومه، چاپ 1، بیروت: عالم الکتب.
آشتیانى، سید جلال‌الدین (1376)، ‏هستى از نظر فلسفه و عرفان‏، چاپ 3، قم: ‏دفتر تبلیغات اسلامى.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 الف)، الشفاء (الطبیعیات)، ج2-3، تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة مرعشی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 ب)، الشفاء (الاهیات)، تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة مرعشی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 ج)، الشفاء (المنطق)، تحقیق سعید زاید، قم: مکتبة مرعشی.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1404 د)، التعلیقات، بیروت: مکتبة الاعلام الاسلامى.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1379)، النجاة من الغرق فى بحر الضلالات، چاپ 2، تهران: دانشگاه تهران.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1363)، المبدأ و المعاد، تهران: مؤسسه مطالعات اسلامى، چ اول.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1400)، رسائل ابن‌سینا، قم: انتشارات بیدار.
ابن‌سینا، حسین بن عبدالله (1371)، المباحثات، چاپ 1، قم: انتشارات بیدار.
الاسفراینى النیشـابورى، فخـرالـدین (1383)، شـرح کـتاب النـجاة لابـن سـینا (قسـم الالـهیات)، چـاپ 1،
تهران: انجمن آثار و مفاخر فرهنگى.
السبزوارى، ملاهادی (1369)، شرح المنظومه، ج2 و 4، چاپ 1، تهران: ناب.
السبزوارى، ملاهادی (1981م)، التعلیقه علی الحکمه المتعالیه فی الاسفار الاربعه العقلیه، ج6، الطبعه 3، بیروت: دار الاحیاء التراث.
السبزوارى، ملاهادی (1372)، شرح الأسماء الحسنى‏، تصحیح و تحقیق نجفقلى حبیبى‏، چاپ 1، تهران:‏‏ دانشگاه تهران.
السبزوارى، ملاهادی (1360)، التعلیقات على ‌الشواهد الربوبیة، چاپ 2، مشهد: المرکز الجامعى‌للنشر.
الفارابى، ابونصر محمد بن محمد (1405)، فصوص الحکم، تحقیق محمدحسن ال یاسین، چاپ 2، قم: بیدار.
بهمنیار، ابن‌المرزبان (1375)، التحصیل، تصحیح و تعلیقه مرتضى مطهری، چاپ 2، تهران: دانشگاه تهران.
پژوهنده نجف‌آبادی، حسین (1400الف)، اصل سنخیت در حکمت مشاء و تأثیر آن در رابطه هستی شناختی نفس و قوا، حکمت سینوی (مشکوة النور)، 25 (65)، 261-284.
پژوهنده نجف آبادی، حسین (1400ب)، بررسی رابطه وجودی نفس و قوا در حکمت مشاء و متعالیه و سازگاری آن با سایر آموزه‌ها، رساله علمی سطح چهارم، حوزه علمیه قم، کمیته فلسفه و کلام.
جوادی آملی، عبدالله (1386)، رحیق مختوم شرح حکمت متعالیه، تدوین حمید پارسانیا، چاپ 3، قم: نشر اسراء.
سبزواری، محقق (1383)، اسرار ‌الحکم، تصحیح کریم فیضى، چاپ 1، قم: مطبوعات دینى.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1981م)، الحکمة المتعالیة فی الاسفار الاربعة العقلیه،
ج1-3، 6 و 8-9، الطبعه 3، بیروت: دارالاحیاء التراث.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1360)، الشواهد الربوبیه فی المناهج السلوکیه، تصحیح و تعلیق سید جلال الدین آشتیانی، چاپ 2، مشهد: المرکز الجامعی للنشر.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1363)، مفاتیح الغیب، چاپ 1، تهران: مؤسسه تحقیقات فرهنگى.
صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم (1375)، مجموعه رسائل فلسفى صدرالمتالهین، چاپ 1، تهران: انتشارات حکمت.
عشاقی اصفهانی، حسین (۱۳۸۲)، وعایة الحکمة فی شرح نهایة الحکمة، قم: المرکز العالمی للدراسات الاسلامیة.
فخررازی، محمد بن عمر (1411ق)، المباحث المشرقیة فى علم الالهیات و الطبیعیات‏، ج2، چاپ 2، قم: بیدار.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (1375)، شرح الاشارات و التنبیهات، ج2-3، چاپ 1، قم: نشر البلاغة.
Theosophia Practica
Volume 15, Issue 57 - Serial Number 57
September 2023
Pages 108-135

Files

Share

How to cite

Statistics