حمیدی پارسا, مهدی. (1398). بررسی رابطه حسن و عشق و هنر از منظر شیخ احمد غزالی. فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت, 11(تابستان 98_شماره مسلسل 40), 73-96. doi: 10.22081/pwq.2019.67177
مهدی حمیدی پارسا. "بررسی رابطه حسن و عشق و هنر از منظر شیخ احمد غزالی". فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت, 11, تابستان 98_شماره مسلسل 40, 1398, 73-96. doi: 10.22081/pwq.2019.67177
حمیدی پارسا, مهدی. (1398). 'بررسی رابطه حسن و عشق و هنر از منظر شیخ احمد غزالی', فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت, 11(تابستان 98_شماره مسلسل 40), pp. 73-96. doi: 10.22081/pwq.2019.67177
حمیدی پارسا, مهدی. بررسی رابطه حسن و عشق و هنر از منظر شیخ احمد غزالی. فصلنامه علمی پژوهشی آیین حکمت, 1398; 11(تابستان 98_شماره مسلسل 40): 73-96. doi: 10.22081/pwq.2019.67177
بررسی رابطه حسن و عشق و هنر از منظر شیخ احمد غزالی
دانشجوی دکتری رشته حکمت هنرهای دینی دانشگاه ادیان و مذاهب قم
چکیده
تصوف شیخ احمد غزالی، تصوفی عاشقانه است که در آن، حسن و عشق از عناصر اصلی سلوک شمرده میشوند. حسن از پی تجلی و عشق از پی دیدن حسن می‌آید. با دیدن حسن، شور عاشقانه حادث می‌شود؛ پس عشق همواره پس از تجلی حسن است. در این مقاله ابتدا عشق و حسن را از منظر غزالی توضیح داده، سپس چند ویژگی اصلی آنها را در رابطه با هم بررسی کردهایم که عبارتاند از: برای انسان بودن عشق، کرشمه حسن و کرشمه معشوقی، اشتقاق عاشق از عشق و اشتقاق معشوق از تجلی حسن، و تشکیکی بودن حسن و عشق. در نهایت به بحث هنر از نگاه غزالی پرداختهایم. او هنر را با تشبیه مرتبط می‌داند. هنرمند حسن را می‌بیند و آن را در اثرش می‌نمایاند؛ پس هنرمند از آنجا که حُسن‌بین است، عاشق است و از آنجا که حسن را می‌نمایاند، اهل تشبیه است. در پایان به هنر مطلوب از دید غزالی می‌پردازیم؛ هنری که از بیخودی هنرمند برخاسته است و دراصطلاح آن را «هنر بی‌هنری» می‌نامند.
A Study of the Relation of Virtue, Love and Art as Viewed by Sheikh Ahmad Ghazzali
نویسندگان [English]
Mahdi Hamidi Parsa
Phd student at University of Religions and Denominations
چکیده [English]
The Sufism of Sheikh Ahmad Ghazali is a love-based mysticism in which virtue and love are considered as the main elements of a mystical journey. Virtue follows manifestation, tajalli, and love follows virtue. A mystic, having seen virtue, attain the love-based passion. Love, therefore, always follows the manifestation of virtue. In this article, first, we have explained love and virtue as viewed by Ghazzali and, then, we have examined some of their main features in relation to one another as: love`s state of being for mankind, inviting glance of virtue and that of being loved, derivation of lover and loved from love and manifestation of virtue respectively and gradual state of virtue and love. Finally, we have discussed art as viewed by Ghazali. He relates art with simile. An artist sees virtue and represents it in his work; an artist, therefore, as sees virtue, is lover and as represents virtue is of simile. In the end, we speak Ghazali's desirable art; the one coming from the selflessness of the artist, and is technically called "artless art".
کلیدواژه‌ها [English]
Ahmad Ghazali, Virtue, Love, Art, Manifestation, Simile
عنوان مقاله [العربیة]
دراسة علاقة الحسن والعشق والفن من منظور الشخ احمد الغزالی
چکیده [العربیة]
تصوف الشیخ احمد غزالی تصوف حبی یعتبر فیه الحسن و العشق العناصر الرئیسة للسلوک. الحسن، یتبع التجلی و العشق یحدث بعد مشاهدة الحسن.
و بمشاهدة الحسن یحصل الشعور بالحب، فالعشق دائماً یتبع تجلی الحسن. فی هذه المقالة نبدأ بتوضح العشق والحسن من منظور الغزالی و ندرس بعض خصائصها مترابطة مع بعض، و هی: أن العشق للإنسان، دلال الحُسن و دلال المعشوق، اشتقاق العاشق من العشق و اشتقاق المعشوق من تجلی الحسن، و کون الحسن و العشق تشکیکیان. و اخیراً ندرس موضوع الفن عند غزالی. فهو یرى ارتباط الفن بالتشبیه. الفنان یرى الحسن و یُریة ذلک فی عمله الفنی. وحیث أن الفنان یشاهد الحسن، فهو عاشق، و من حیث أنه یُریه فهو من أهل التشبیه.
و فی الختام ندرس الفن المطلوب عند غزالی؛ الفن الذی ینشأ من الفنان فی حالة لاشعوریة و یطلقون علیه مصطلح "فن الخلو عن الفن".
ابتدای صفحه