قرآن کریم.
ابن‌احمد، الخلیل (بی‌تا)، العین، قم: مؤسسه دار الهجره.
ابن‌سینا (۱۴۰۴ق). الشفاء (المنطق)، قم: مکتبة آیةالله المرعشى.
ابن‌فارس (بی‌تا)، معجم مقاییس اللغة.
استکر، رابرت (۱۳۹۸)، افلاطون، در: الساندرو جوانلی (گردآورنده)، متفکران بزرگ زیباشناسی، ترجمه صالح نجفی، تهران: لگا.
استین، موریس. (۱۳۹۵). استعاره‌های شعری جامعه‌شناسی، در: آرتور ویدیچ (گردآورنده)، جامعه‌شناسی در محکمه جامعه‌شناسان، ترجمه لطیف عیوضی، تهران: ترجمان.
افلاطون (۱۳۵۳)، جمهوری، تهران.
انتونیادس، انتونی سی (۱۳۹۳)، بوطیقای معماری (آفرینش در معماری)، ترجمه احمدرضا آی، تهران: سروش (نشر اثر اصلی 1985).
اوانز، مری، (۱۳۸۷)، دانشگاه و رکود اندیشه، تهران: پژوهشکده مطالعات فرهنگی و اجتماعی.
بابک معین، مرتضی (۱۳۹۱)، استعاره و پیرنگ در اندیشه پل ریکور، نقد ادبی، شماره20، 7 -27.
بودریار، ژان (۱۳۹۶)، گذرواژه‌ها، ترجمه علی رستمیان، تهران: کتاب پاگرد (نشر اثر اصلی ۲۰۱۱).
بوریج، ویلیام بودمودر (۱۳۸۶)، هنر تحقیق علمی، تهران: مازیار.
پارسانیا، حمید (۱۳۹۱)، جهان‌های اجتماعی، قم: کتاب فردا.
پارسانیا، حمید، دانایی‌فرد، حسن، و حسینی، سیدابوالحسن (۱۳۹۳)، دلالت‌‌‌‌های نظریه اعتباریات برای تحول در علوم انسانی، اسلام و مطالعات اجتماعی، سال 5، شماره 2، 23-48.
پاکتچی، احمد (۱۳۸۹)، روش تحقیق با تکیه بر حوزه علوم قرآن و حدیث، تهران: دانشگاه امام صادق7.
پل‌ریکور (۱۳۸۶)، استعاره و ایجاد معانی جدید در زبان، ترجمه حسین نقوی، معرفت، شماره 120، 81-94.
پوپر، کارل ریموند (۱۳۸۸)، منطق اکتشافات علمی، ترجمه سیدحسین کمالی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
پورنامداریان، تقی (۱۳۸۱)، سفر در مه: تأملی در شعر احمد شاملو، تهران: سخن.
پولاک، فرد (۱۳۹۵)، علم و دانشگاه، در: ایده دانشگاه، ترجمه محمدابراهیم باسط، تهران: حکمت.
ترکاشوند، علی‌اصغر، و گوهری، عباس (۱۳۹۸)، بررسی انتقاد استاد مطهری از ادراکات اعتباری علامه طباطبایی در اخلاق، پژوهشهای معرفت شناختی، سال 18، شماره 8، 219-235.
جرجانی، عبدالقاهر. (۱۴۱۲). اسرار البلاغه. جده: دار المدنی.
جمال‌پور، میکائیل، و آقاپور‌بیشک، مهدی (۱۳۹۷)، تحقیقی پیرامون قوه اعطای حد در ادراکات اعتباری علامه طباطبایی، حکمت صدرایی، سال 12، شماره 6، 25-46.
جوادی آملی، عبدالله (۱۳۹۷)، سخنرانی آیت‌الله جوادی آملی در مراسم رونمایی از کتاب تحریر الاصول.
جوادی آملی، عبدالله (۱۳۸۷)، نسبت دین و دنیا، تحقیق علیرضا روغنی موفق، قم: اسراء.
جوزی، زهرا، و مستقیمی، مهدیه السادات (۱۳۹۴)، نظریۀ مطابقت کتاب تکوین و تدوین در دیدگاه علامه جوادی آملی (مبتنی بر تحلیل فلسفی ـ تفسیری اوصاف قرآن در قرآن)، علوم قرآن و تفسیر معارج، سال 1، شماره 1، 113-135.
جِینز، جولین (۱۳۸۷)، منشأ آگاهی در فروپاشی ذهن دوساحتی، ترجمه سعید همایونی. تهران: نشرنی (نشر اثر اصلی ۱۹۹۰).
حسن جبل، محمدحسن (۲۰۱۰م)، المعجم الاشتقاقی المؤصّل فی الالفاظ القران الکریم، قاهره: مکتبة الآداب.
حسنی، سید حمیدرضا، و موسوی، هادی (۱۳۹۸). جایگاه‌شناسی حکمت عملی در جستجوی علوم انسانی، تهران: سمت.
حق‌جو، سیاوش، و اسکندری، مسعود (۱۳۹۳)، استعاره در آرای جرجانی و سکاکی، زبان و ادبیات فارسی، (77)، 63-89.
خادم‌زاده، وحید (۱۳۹۵)، استعارۀ وجود به مثابۀ نور در فلسفۀ ملاصدرا، فلسفه و کلام اسلامی، دوره 49، شماره 1، 19-34.
دغیم، سمیح (۲۰۰۱م)، موسوعة مصطلحات الامام فخرالدین الرازى. بیروت: مکتبة لبنان ناشرون.
دیلتای، ویلهلم (۱۳۹۴)، شعر و تجربه، ترجمه منوچهر صانعی دره‌بیدی، تهران: ققنوس (نشر اثر اصلی ۱۹۸۵).
راغب اصفهانی، حسین بن محمد (۱۴۱۲ق)، المفردات فی غریب القرآن، بیروت: دار العلم.
رشاد، علی‌اکبر (1397)، درباره هنر، تهران: پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی.
رهدار، احمد (۱۳۹۱)، تأملی در بایسته‌های تولید علم دینی. مجموعه مقالات همایش تحول در علوم انسانی، قم: کتاب فردا، 329-389.
ریکو، گابریله ال. (۱۳۹۵)، نوشتن خلاق: دوره فشرده گسترش روشمند خلاقیت‌های زبانی، تهران: اخترال.
زرکشی، محمد بن بهادر (۱۴۱۰ق)، البرهان فی علوم القرآن، ج2، تحقیق یوسف عبدالرحمن مرعشلی، جمال حمدی ذهبی و ابراهیم عبدالله کردی، بیروت - لبنان: دار المعرفة.
سارلی، ناصر‌قلی (۱۳۸۷)، انگاره‌ای نو برای تاریخ استعاره، پژوهشهای ادبی، 19(5)، 71-88.
سپهری، مهدی. (۱۳۸۲ الف)، نقش استعاره در «اصالت وجود» ؛ بررسی معناشناختی، پژوهشنامه فلسفه دین، شماره 2، 164-189.
سپهری، مهدی (۱۳۸۲ ب)، نقش استعاره در اصالت وجود بررسی معنی‌شناختی، پژوهشنامه فلسفه دین (نامه حکمت)، سال 1، شماره 2، 163-189.
سکاکی، ابویعقوب (۱۴۰۷ق). مفتاح العلوم، تحقیق نعیم زرزور، بیروت: دار الکتب العلمیه (نشر اثر اصلی قرن هفتم).
سیدمظهری، منیره (۱۳۹۰)، تحلیل مفهوم حدس و کارایی آن از دیدگاه ابن‌سینا، حکمت سینوی (مشکوة النور)، شماره 46، 5-24.
سیف، علی‌اکبر (۱۳۹۲)، روان‌شناسی پرورشی نوین، تهران: دیدار.
شرت، ایون (۱۳۹۰)، فلسفه علوم اجتماعی قاره‌ای، ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی.
شریعتی سبزواری، محمد‌باقر (۱۳۹۳)، فن مناظره (یا صنعت ششم)، میقات حج، سال 87-88، شماره 22، 224- 252.
شلنکز، الیزابت (۱۳۹۸)، کانت، در: الساندرو جوانلی (گردآورنده)، متفکران بزرگ زیباشناسی، ترجمه صالح نجفی، تهران: لگا.
ضیف، شوقی (1398)، تاریخ و تطور علوم بلاغت، ترجمه محمدرضا ترکی، تهران: سمت.
شهید ثانی، زین‌الدین بن علی (۱۴۲۷ق)، منیة المرید فی آداب المفید و المستفید، ج1، جامعه مدرسین حوزه علمیه قم- دفتر انتشارات اسلامی.
شومیکر، پاملا جی، تانکارد، جیمز ویلیامریال و لاسورسا، دومینیک ال. (۱۳۸۷)، نظریه‌سازی در علوم اجتماعی، ترجمه محمد عبداللهی، تهران: جامعه‌شناسان (نشر اثر اصلی ۲۰۰۴).
شیخ رضایی، حسین (۱۳۸۸)، استعاره و علم تجربی، اندیشه دینی، شماره 30، 57-74.
شیواپور، حامد (۱۳۹۴)، نظریه روح معنا در تفسیر قرآن، قم: دانشگاه مفید.
صادقی، مجید، و عروجی، راضیه (۱۳۸۵)، حیرت در عرفان، پژوهشهای فلسفی -کلامی، شماره 7، شماره 28، 31- 63.
صباغ، ت. (۱۳۸۴)، استعاره‌های قرآن: پوششهای گفتاری در قرآن، ترجمه سید محمدحسین مرعشی، تهران: نگاه معاصر.
صدرالدین شیرازى، محمد بن ابراهیم. (۱۴۱۷ق)، الشواهد الربوبیة فی المناهج السلوکیة (مقدمه عربى)، بیروت: مؤسسة التاریخ العربی.
ضیمران، محمد (۱۳۹۲)، فلسفه هنر ارسطو، تهران: مؤسسه تألیف، ترجمه و نشر آثار هنری.
طباطبایی، سید محمدحسین (۱۳۶۲)، رسائل سبعه، قم: چاپ حکمت.
طباطبایی، سید محمدحسین (1428ق)، مجموعه رسائل علامه الطباطبائی. قم: باقیات.
طباطبایی، سید محمدحسین (۱۳۳۲). اصول فلسفه و روش رئالیسم، قم: دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم.
طوسی، نصیرالدین، (۱۳۷۵)، شرح الاشارات و التنبیهات مع المحاکمات، ج2. قم: نشر البلاغه.
عابدی شاهرودی، علی (۱۳۹۲)، شرح و نقد نظریه اعتباریات، پژوهشهای اصولی، شماره 18، 7-40.
عابدی، مصطفی، و دیباجی، سید محمد‌علی (۱۳۹۶)، جهان وطنی نوری به مثابه اتوپیای اشراقی، حکمت و فلسفه، سال 51، شماره 13، 47-62.
عابدی‌شاهرودی، علی (۱۳۹۲)، شرح و نقد نظریه اعتباریات، پژوهشهای اصولی، سال 18، شماره 5، 7-40.
عباسی، ولی‌الله (۱۳۹۴)، نواندیشی دینی معاصر، پارادایم هرمنوتیکی و قرائت‌پذیری دین، در: عبدالمجید مبلغی (گردآورنده)، نواندیشی دینی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
عبدالرحمن، طه (۲۰۱۵م)، سؤال المنهج فی افق التأسیس لانموذج فکری جدید، رضوان مرحوم، بیروت: مؤسسة العربیة للفکر و الابداع.
علوی‌مهر، حسین، خوش‌فر، محسن، و حسن‌زاده، حسن (۱۳۹۲)، معناشناسی تحلیلی آیه «الی ربها ناظرة» از منظر مفسران فریقین، مطالعات تفسیری، سال 16، شماره 4، 7-22.
علیزاده، مهدی (۱۳۹۴)، نواندیشی دینی: سطوح نوآوری و شاخص‌های علم دینی، در: عبدالمجید مبلغی (گردآورنده)، نواندیشی دینی. قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
فروید، زیگموند (۱۳۸۳)، تفسیر خواب، ترجمه شیوا رویگریان، تهران: نشر مرکز (نشر اثر اصلی ۱۹۰۰).
فرید، زهرا (۱۳۸۷)، مَثل در قرآن، پژوهشهای قرآنی، شماره56.
فلیک، اووه (۱۳۹۳)، درآمدی بر تحقیق کیفی، ترجمه هادی جلیلی، تهران: نشر نی (نشر اثر اصلی ۲۰۰۶).
فیرحی، داود (۱۳۹۰ الف)، استعاره‌های دولت در فقه سیاسی معاصر شیعه، فصلنامه سیاست، شماره 3، 205- 226.
فیرحی، داود، (۱۳۹۰ ب)، فقه و سیاست در ایران معاصر، تهران: نشر نی.
قاموس المعانی (بی‌تا)، بازیابی 6 خرداد 2021، از https://www.almaany.com/fa/dict/ar-fa/تنظیر/
قصوری درگاهی، رخساره، جاویدی کلاته جعفرآبادی، طاهره، شعبانی ورکی، بختیار، و الهی خراسانی، مجتبی (۱۳۹۹)، ظرفیت استعاره متناظر در کشف مبانی تعلیم و تربیت اسلامی، فصلنامه پژوهش در مسائل تعلیم و تربیت اسلامی، سال 28، شماره 47، 5-32.
کاپلستون، فردریک چالز (۱۳۸۶)، تاریخ فلسفه، ج1، ترجمه داریوش آشوری، تهران: شرکت انتشارات علمی و فرهنگی.
کلینی، محمد بن یعقوب، (۱۴۰۷ق)، الکافی، تهران: دار الکتب الاسلامیه.
گادامر، جورج هانس (بی‌تا)، حقیقت و روش، ترجمه سیدمحمدرضا بهشتی، بی‌جا: بی‌تا.
لیکاف، جرج، و جانسون، لیکاف (۱۳۹۷)، استعاره‌هایی که با آنها زندگی می‌کنیم، ترجمه هاجر آقاابراهیمی، تهران: نشر علم.
لیندلف، تامس، و تیلور، برایان (۱۳۹۲)، روش‌های تحقیق کیفی در علوم ارتباطات، ترجمه عبدالله گیویان، تهران: همشهری (نشر اثر اصلی ۲۰۰۲).
مبلغی، عبدالمجید (۱۳۹۴)، معنای نوآوری در عرصه دین‌پژوهی، نواندیشی دینی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
مجمع البحوث الاسلامیه (۱۴۱۴ق)، شرح المصطلحات الفلسفیة. مشهد: مجمع البحوث الاسلامیه.
مداحی، جواد، حسینی‌زاده، سیدعلی، داودی، محمد، و فتحعلیخانی، محمد (۱۳۹۶)، سطوح خلاقیت بر اساس حکمت متعالیه، مطالعات اسلام و روان‌شناسی، سال 20، شماره 11، 59-87.
مسعودی، جهانگیر (۱۳۹۲)، هرمنوتیک و نواندیشی دینی، قم: پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی.
مطهری، مرتضی (۱۳۸۵)، مجموعه آثار، ج2، تهران: صدرا.
معموری، علی (۱۳۹۲)، تحلیل ساختار روایت در قرآنی: بررسی منطق توالی پیشرفتها، تهران: نگاه معاصر.
ملکیان، مصطفی (۱۳۹۳)، کارکرد پارادایم؛ انقلاب چه زمانی در علم رخ می‌دهد؟». ایران، ۲۳ تیر.
مورن، ادگار (۱۳۷۴ الف)، روش: شناختِ شناخت، ترجمه علی اسدی، تهران: سروش (نشر اثر اصلی ۱۹۸۶).
مورن، ادگار. (۱۳۷۴ ب)، روش: طبیعتِ طبیعت، ترجمه علی اسدی، تهران: سروش (نشر اثر اصلی ۱۹۸۶).
موسوی، آرش (۱۳۹۴)، نظام نوآوری در علوم انسانی، حوزه و دانشگاه روش‌شناسی علوم انسانی، سال 21، شماره 82، 143-169.
موسوی، سیدمهدی (۱۳۹۵)، ابعاد منطقی و معرفت‌شناختی اعتباریات از منظر آیت‌الله آملی لاریجانی، فصلنامه علوم انسانی اسلامی صدرا، شماره 19.
میرداماد، سیدمصطفی (۱۳۹۴)، نظم هستی و بایستی؛ کتاب تکوین و کتاب تدوین، خردنامه صدرا، سال 20، شماره 80، 5-12.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (۱۳۸۰)، بازنگاری اساس الاقتباس، تصحیح مصطفی بروجردی، ج1، تهران - ایران: وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان چاپ و انتشارات.
نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد (۱۳۷۰)، معیار الاشعار، در: معظمه اقبالی (ویراستار)، شعر و شاعری در آثار خواجه نصیرالدین طوسی به انضمام مجموعه اشعار فارسی خواجه نصیر و متن کامل و منقح معیار الاشعار. تهران: سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.
هایدگر، مارتین (۱۳۹۶ الف)، درآمد به متافیزیک، ترجمه رحمتی، تهران: سوفیا (نشر اثر اصلی ۱۹۵۳).
هایدگر، مارتین (۱۳۹۶ ب)، درآمد به متافیزیک، تهران: سوفیا (نشر اثر اصلی ۱۹۵۳).
هوشنگی، حسین (۱۳۹۵)، نگاهی به نظریه اعتباریات و رابطه آن با علوم انسانی، گفتارهایی در نظریه اعتباریات و نظریه اجتماعی، تهران: بسیج دانشگاه امام صادق7، 9-36.
واعظی، احمد (۱۳۹۹)، زبان فقه و حقوق، قم: بوستان کتاب.
واعظی، اصغر، و فاضلی، فائزه (۲۰۱۲م)، افق فهم در آینه فهم افق، فلسفه، سال 39، شماره 2، 59-86.
واینسهایمر، جوئل، (۱۳۸۱)، هرمنوتیک فلسفی و نظریه ادبی: مروری بر آرای گادامر در گستره هرمنوتیک، ترجمه مسعود علیا، تهران: ققنوس (نشر اثر اصلی ۱۹۹۱).
وبر، ماکس (۱۳۷۳)، اخلاق پروتستانی و روح سرمایه‌داری، ترجمه عبدالکریم رشیدیان و پریسا منوچهری کاشانی، تهران: انتشارات علمی و فرهنگی.
یاسپرس، کارل (۱۳۹۴)، ایده دانشگاه، ترجمهی پارسا، مهدی، و پارسا، مهرداد. تهران: ققنوس.
یزدان‌پناه، سیدیدالله (۱۳۸۹)، حکمت اشراق، ج1، قم: پژوهشگاه حوزه و دانشگاه.
یعقوبی، علی (۱۳۹۵)، استعاره و بینش جامعه‌شناختی دورکیم، جامعه‌شناسی ایران، شماره3، 109-134.
Leibniz، Gottfried Wilhelm Freiherr von (1997), Leibniz: New Essays on Human Understanding, trans. Jonathan Bennett Peter Remnant, Cambridge: Cambridge university press.
John (1823), An Essay Concerning Human Understanding.
gadamer, Hans-Georg (1975), truth and method, london: continuum.
Lakoff, G., & Turner, M. (2009), More than Cool Reason: A Field Guide to Poetic Metaphor, University of Chicago Press.
)