بررسی قدسی بودن هنر سماع و رقص از منظر آیات و روایات

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حکمت هنر دینی دانشگاه ادیان و مذاهب

2 عضو هیأت علمی دانشگاه ادیان و مذاهب

چکیده

هنر در نزد سنت‌گرایان اهمیت ویژه‌ای دارد؛ آنها هنر را به سه قسم قدسی، سنتی و مذهبی تقسیم می‌کنند و بر این باورند که هنر قدسی از خاستگاه الهی برخوردار است. از نگاه نصر، سماع و رقص هنرهایی قدسی به شمار می‌آیند. ولی پرسش اینجاست که کدام آیه یا روایت بر جواز سماع و رقص دلالت دارد؟ به دیگر سخن، آیا می‌توان از ظاهر آیات و روایات به خاستگاه الهی آنها پی برد؟ ازآنجاکه هنر قدسی پیوندی عمیق با طریقت‌های معنوی دارد، سعی شد تا با مراجعه به کتب صوفیه و با روشی توصیفی ـ تحلیلی به این مسئله پاسخ داده شود. یافته‌های این مقاله گویای آن است که اگرچه صوفیه کوشیده‌اند تا برای جواز سماع و رقص به آیات و روایاتی استناد ورزند و حتی به ایرادات مخالفان نیز پاسخ دهند، اما دلیل نقلی آنها  خدشه‌پذیر است، زیرا ظاهر آیات بر جواز سماع و رقص دلالتی ندارد و محتوای روایات نیز با ایرادهای جدی مواجه است

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Critical Study of Sanctity of Sufi Audition and Dance Art from Perspective of Quranic Revelations and Hadiths

نویسندگان [English]

  • Muhammad Javad Sadaeedizadeh 1
  • Abolqasem Hosseini Jarfa 2
1 Ph.D. student of Wisdom of Religious Art in Denomination and Religion University
2 faculty member in Denomination and Religion University
چکیده [English]

To traditionalists art is of special significance. They divide it into three sacred, traditional and religious types. Sacred art is held to be of divine origin. Dr. Nasr regards such Sufi audition and dance as sacred art. Now the question is which Quranic verse or Islamic tradition designates the permission of these acts. In other words, can one infer their divine origin of permissibility from any literal meaning of Quranic verses and hadiths? Since sacred art is deeply connected with spiritual Paths in Sufism, the present article attempts to respond the question by consulting Sufi works using descriptive analytic method. Findings of this research indicate that although attempted to base the legality of audition and dance on some verses and hadiths and even responded the objections raised by their opponents, the revealed proof provided by Sufis are inconclusive and there is no verse nor tradition to signify lawfulness of Sufi audition and dance.  Serious criticisms are to be made against the allegedly revealed arguments made by Sufis in favour of their view in question

کلیدواژه‌ها [English]

  • audition
  • dance
  • Sufism
  • Traditionalism
  • Seyyed Hossein Nasr